10. Koncert w szkole

# Imagine z Niall'em

Chodzisz do Lo, do 2 klasy. Co roku w waszej szkole dnia 15. czerwca organizowane są występy gwiazd. W tamtym roku była to Adele, w tym przyjeżdża do was One Direction.
-Ogarnijcie sie!! -krzyknęłaś na cały korytarz szkolny- zaraz sie zesracie! Ciągle słysze One Direction. Myślicie, że chcą tu byc?! Żałosne, im za to płacą, dla nich to tylko łatwy szmal, i maja w dupie was, jak i wszystkie te ich faneczki! -wybuchłaś i odeszłaś. Tak, nie lubiłaś tych piękciu nastolatków.

*dzień występu chłopaków*
Wszędzie były bilbordy, zdjęcia chłopaków i stolik, gdzie można było po koncercie się zgłosic po zdjęcie lub autograf.
Usiadłaś w kącie, samotnie. Wyjęłaś pudełko śniadaniowe a z niego kanapkę. Zaczęłaś jeść.

*13:00*
-Ludzie!!- krzyczała w sali matematycznej nauczycielka- ciszej! Teraz ustawiamy się parami i idziemy na salę gimnastyczną.
Wszystkie dziewczyny się zerwały z miejsc i podbiegły z piskiem do drzwi gdy wyszliśmy wszystkie dziewczyny w szkole pod salą gimnastyczną śpiewały "baby you light up my world like nobody else...."
stałaś na końcu, zobaczyłaś pięciu chłopaków wchodzącychy na salę z drugiej strony.
Wzruszyłaś ramionami i weszłaś na salę. Stanęłaś z boku, aby móc oddychać i nie dostać z łokcia od którejść fanki.
Chłopaki weszli na scenę która była wcześniej naszykowana. Niall puścił do Ciebie oczko, od razu gdy cię zobaczył. Zmarszczyłaś brwi i rozejrzałaś się nie wiedząc czy to było co ciebie, czy obok ciebie, ale nikogo oprócz 3 nauczycieli nie było, bo każdy starał się byc w 1 rzędzie.
-HALLO EVERYONE! - krzyknął Liam co wywołało wielki pisk. -Miło was widzieć, i cieszymy się, że możemy dla was zagrać, to jak, zaczynamy? -podniósł ręce na znak tego, aby dziewczyny (i chłopaki) zaczęli piszczeć.
-Ta.. -burknęłaś pod nosem.
najpierw zaśpiewali Up all night, później Moments, ta piosenka sprawiła, że dziewczyny płakały, prawda, tobie też się łezka w oku zakręciła, ale tylko dlatego, że to wzruszająca piosenka o samobójstwie.
Kolejne było more Than This i torn, na końcu było What Makes You Beautiful. Tak, na tym zaczęły tańczyć też nauczycielki. Piosenka była chwytliwa, więc trochę cię poruszałaś do rytmu i podśpiewywałaś.
na końcu kulturalnie klaskałaś i gdy wszyscy kierowali się do wyjścia aby stanąć w kolejce przy stoliku na autografy ty zostałaś. Siedziałaś patrząc na rówieśniczki, gdy ktoś nagle się do ciebie odezwał.
-cześć shawty! -powiedział Niall uśmiechając się lekko. -Jak ci się podobał występ?
-Cześć -zacięłaś się, bo nie wiedziałaś co odpowiedzieć -Było... było okej.
-Mhm. Tylko okej? Obserwowałem Cię podczas występu. -spojrzałaś na niego
-Sory, nie jestem waszą fanką. Obserwowałeś? Po co, he?
-Ponieważ mi się spodobałaś. Jesteś inna.
-Ta, nie jestem zainteresowana, przepraszam, koleżanki czekają. Bywaj!- skłamałaś, ponieważ twoje koleżanki biły się o zdjęcia chłopaków. A może jednak nie? Przy wejściu cię złapały.
-AAA!! MAMY AUTOGRAFY CHŁOPAKÓW, PATRZ, I ZDJĘCIA TEŻ! AH ONI SĄ TACY IDEALNI!! ALE NIE BYŁO NIALLA, GDZIE ON JEST? -krzyczały podekscytowane.
-Siedział ze mną na sali.
-jak to, co? - spytała jedna z nich nie wiedząc czy dobrze usłyszala.
-Zaczepił mnie.
-Co ci mówił? -powiedziała z zazdrością druga.
-Coś tam, że mnie obserwował, że wpadłam mu w oko, ze jestem inna itd. -machnęłaś ręką.
-KOBIETO!!- krzyknęły -To jest Niall Horan!! Jak możesz tak obojętnie do tego podchodzic? On jest cudowny! ah!
-Ogar!! -krzyknęłaś-Nie jara mnie on i ten jego cały zespolik!! -Niall stał za tobą, dziewczyny z szokiem na ciebie patrzyły i próbowały ci przerwać, ale ty sie nie dawałaś -Dla niego liczą się tylko pieniądze! On ma was wszystkich w dupie, spórzcie na nich! Czysta komercja! wysyłacie do nich listy, wiadomości i wgl, ale oni to wszystko kasują, wywalają nawet nie czytając! Stoi za mną, prawda? -sciszyłaś głos. Dziewczyny pokiwały twierdząco głową i odeszły. Ty się odwróciłaś i zobaczyłaś smutnego blondyna.
-Więc na prawde tak o nas myslisz? -podniósł spuszczoną głowę.
-yy... -nie wiedziałaś co ci powiedzieć, z nie znanych ci przyczyn łzy napłynęły do oczu. Było Ci wstyd.
-Nie jestem taki jak powiedziałaś. -złapał cię za rękę.
-Przepraszam, nie chciałam.. po prostu ja....
-Co ty?
-Ja, nie jestem waszą fanką, nie znam was... dlatego...
-No właśnie! nie znasz nas, nie potrzebnie oceniasz, nie jestem taki, gdybys czytała, słuchała nas ... wiedziałabyś jaki jestem.
-Przepraszam, nie wiem co powiedzieć.
-To ja coś powiem. -pocałował cię. -Kocham Cię.
-Ty mnie nie znasz. Nie wiesz jak mam na imie.
-Wiem, masz na Imię [T.I.] ,pytałem nauczycieli.
-Ugh. Ale nadal mnie nie znasz.
-Wiem, ale czuję, jakbyśmy znali się całe życie, jak cię zobaczyłem w moim brzuchu zaczęło się dzieć coś dziwnego, stado motylów zaczęło latać. Gdy śpiewałem Moments, More Than This, patrzyłam na ciebie, ale ty bawiłaś się bransoletkami. Trochę mnie to zabolało, bo wiedziałem, e nas nie słuchasz i na nas nie patrzysz.
-Ja, nie wiem co powiedzieć. Niall. Chyba myliłam się co do ciebie. -spojrzałaś na niego. -Przepraszam.
-Wybaczam. Ale za to zabieram cię dzisiaj na kawę i lody. Co ty na to? Muszę cię poznać i zawalczyć. -uśmiechnął się i ukazał ci się jego prosty uśmiech dzięki aparatowi.
-No okej! myślę, że to będzie początek czegoś pięknego. -odeszłaś od niego z uśmiechem na twarzy.
Spotkaliście się, Szybko się zaprzyjaźniając.
Pomiędzy koncertami się spotykaliście w różnych miejscach, rok później poprosił cię o chodzenie. Zgodziłaś się. I żyliście długo i szczęśliwie.

_______________________________
Wiem, wiem... slaby ten imagine, ale pisalam go z kompletnym brakiem weny. -.-
Ostatnio jestem jakaś slaba i nie mam sily pisac... mam juz 4 zamowienia i kilka moich pomyslow wiec mam nadzieje ze sie wezme do roboty, bo został mi jeszcze tylko jeden wolny imagine, ups .. a zawieszać nie chce...
-mrs. carrot xx